Konkurs

Niechaj będzie zatem konkurs, choć przyznam szczerze, pierwszy raz coś takiego organizuję (nie licząc konkursów recytatorskich w liceum, ale o stare czasy jak niepowiemco :P).

Zacznijmy od tego, o co stawka się toczy.



Gra po niemiecku nazywa się "2 erste Spiele", co na polski można przetłumaczyć jako "Dwie pierwsze gry" wydawnictwa Ravensburger. Przeznaczona jest dla dzieci w przedziale 3 - 7 lat (zawiera małe elementy).
Pierwsza gra to teoretycznie zwykła planszówka. Uczestnik ma dwie kostki: z kolorami i punktami, kostką rzucamy i gramy. Naszym celem jest jak najszybsze dojście do mety, a po drodze spotykamy przeróżne niespodzianki typu trampolina, piaskownica czy mostek. Emocjonujące ;) dla maluchów. Ale! nie byłabym sobą, gdybym tej planszówki nie wykorzystywała inaczej. Zwróciliście uwagę, że pola (drewienka) na planszy ułożone są sekwencyjnie: pomarańczowy, żółty, czerwony, niebieski, zielony, pomarańczowy... Ha!! Toż przecież można planszę odrysowywać, można zakrywać białymi kartkami niektóre drewienka i pytać "a jaki tu?", można zakrywać postaciami nawet!, można... jeszcze wiele innych kombinacji uczynić, zwłaszcza jeśli jest się takim na przykład czterolatkiem :)
Druga część gry to kategoryzacje. Mam bardzo słabe zdjęcie ;/

Ale jest tam plansza, a na niej piaskownica. Do tego dodano nam łopatki, wiaderka, foremki i autka do piasku. Producent wymyślił, że zadaniem uczestnika gry jest dopasować kolorystycznie zabawki do kropek w piaskownicy. Pomysł jest bardzo fajny, ale... :))) Dzieci, z którymi już grałam wymyśliły kolejną opcję gry. Mianowicie podzieliły piaskownicę na cztery części i robiły zbiory (kategoryzowały), najpierw na kolory, potem na przedmiot, potem na użyteczność. Ogółem: jest gra, jest zabawa, jest impreza na logopedii :)))



Tak jak pisałam na facebooku: kilka dni temu była promocja i w cenie jednej gry dostałam dwie. Zatem jedną chciałabym oddać Wam. Wczoraj jak wróciłam z pracy (o 22.00 ;/) myślałam nad zasadami konkursu. Coś, co byłoby ambitne, logopedyczne i w ogóle naj! Ale moja wyobraźnia ma małe granice :(
I w końcu tylko wymyśliłam banał:
Jak rozumiesz adres bloga "wsiecidzieci"? ;)
Najciekawsza odpowiedź według mnie (tadam! ego znowu biegnie mi do góry!) wygra.
A na odpowiedzi macie czas do 4 listopada 2013 :))
A! i podpisujcie się jakoś w komentarzach anonimowych, żeby chociaż tych Anonimów od siebie odróżnić, co? ;))
Dodam dla mających facebooka, że fajni by było, gdybyście polubili fanpage "Głoski", ale nie jest to warunek konieczny ;)
A z prawej strony macie bannerek. Jeśli macie ochotę, możecie go kopiować, aby większa ilość "człowieków" wzięła udział w grze ;)

EDIT

Konkurs wygrywa MALGOSIA!!!

Malgosiu, bardzo Cie prosze przeslij mi mailowo swoje dane, a wysle gre :)

Dlaczego Malgosia? Poniewaz chyba najlepiej zobrazowala moje myslenie:) i w chwili zakladania bloga i teraz - po roku prowadzenia ;)

9 komentarze:

Nazwa "wsiecidzieci" ma dla mnie dualistyczne znaczenie:
1. Jest tworzona przez osobę/y i skierowana do osób, dla których rozwój poznawczy dzieci (we wszystkich sferach) jest bardzo ważny. Są to osoby z dużą świadomością tego, jak ważne jest stymulowanie rozwoju najmłodszych i sprawia im to nieziemską satysfakcję i najzwyklejszą frajdę... Czyli: TKWIĄ W SIECI DZIECI! :D
2. Miejsce w sieci (w internecie) tworzone z myślą o dzieciach.
To tyle, takna pierwszy strzał ;)
Pozdrawiam,
Karolina G.

A może "w sieci dzieci" złapana tzn. złapana w sieć swoich dzieci, w sieci dzieci, z którymi się pracuje. W taką pajęczynę, ale w dobrym znaczeniu tego słowa. Twoje życie kręci się więc wokół dzieci, ich rozwoju, nauki, terapii, myślenia o nich i dla nich. Taka się czuję ostatnio w sieci dzieci.
Buziaki

Szukając względnej racji -
w sieci ktoś się zgubił -
w natłoku informacji.
Logopeda? Student? Rodzic?
Niby wszystko wiem, a nic.
Coś mi jednak mówi -
Że ten, co się zagubił -
Znajdzie odpowiedzi
Jak stymulować dzieci.
Coś mi mówi -
Pani Kasia dzieci lubi.
W sieci dzieci zaplątała
i rodziców się nie bała.
Temat zna,
nawet – ba!
Pisze o tym doskonale.
Powiększając swoją chwałę;)

Pat.

Dla mnie nazwa "wsiecidzieci" traktuje o tym jak to my - dorośli łapani jesteśmy w sieć zarzucaną przez dzieci i niczym złota rybka spełniamy ich trzy (...sta trzydzieści trzy) życzenia pod tytułem: baw się ze mną, zaciekaw mnie czymś, znajdź sposób na moją nudę! A jako, że dzieciaki to dobrzy i wybredni rybacy, to każdego dnia uruchamiamy wszelkie pokłady energii i wymyślamy nowe zajęcia i zabawy po to, by spełniać dziecięce marzenia i wywołać uśmiech na ich twarzach, a chyba o to w tym wszystkim chodzi :)

Na drugi raz proponuję konkurs na jakiś błyskotliwy konkurs ;)
KG

Kasia!! Tak!!
Na drugi raz!! jak w banku!! :)

Bardzo spodobała mi się ta gra, już ją w myślach przerobiłam na logopedyczną;) Tylko właścicielkę ciężko będzie przekupić, by wysłała ją do mnie... może się uda takim częstochowskim rymem - "utrwalanką" głosek ciszących? (spróbować warto;):
W sieci dzieci
coś się świeci.
Czy nie wiecie
kto tak plecie?
Coś się łasi
tu u Kasi…
nowy pomysł
nikt nie zgasi!

pozdrawiam
Magda

Dzieci w sieci - internetowych znajomości, wiadomości, nauki i codzienności oraz przyjemnego oderwania od rzeczywistości. W sieci przyjaznej i nowoczesnej, ale i groźnej i niebezpiecznej. Alicja R.

Zaplątana w sieć - internetowych konsultacji, blogowych znajomości, maili od rodziców - i jak się wyplątać i powiedzieć STOP?
Zaplątana w sieć - pajęczynę z rąk - milionów dzieci - tych, z którymi się już spotkałaś i tych, z którymi jeszcze się spotkasz.
Zaplątana w sieć - setek słów z ciężkim sercem: "będzie dobrze, musicie Państwo dać radę." I tych lżejszych: "Jest lepiej!"
Zaplątana w sieć - terapeutycznych znajomości - tych prawdziwych i tych, o których pewnie pisać nie chcesz, ale są.
Zaplątana w sieć...
Mam rację?
Małgosia.

Prześlij komentarz

Jakie jest Twoje zdanie na ten temat? Wyraź je :)

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.